ik ben niet ziek, ik ben niet ziek, ik ben niet ziek!!!

Gewoon door gaan terwijl je ziek bent stap 1: Je geest gewoon zo vaak mogelijk vertellen dat je absoluut niet ziek bent. Dit werkt doorgaans prima… nadeel alleen is dat je over het algemeen de rekening wel van je lichaam gepresenteerd krijgt naar een tijdje maar dat zijn zorgen voor morgen. Nu ben ik de afgelopen 2-3 weken mijn geest met man en macht aan het overtuigen. En dat ging echt helemaal prima. Tot vanmorgen. Toen ging mijn lichaam zich ermee bemoeien. Mijn eerste bewuste gedachte was… ik kan niet meer bewegen!! Wat een beetje overdreven was want daarna ging toch automatisch in een nieuwe comfortabele houding liggen maar ja het was mijn eerste bewuste gedachte en dat is meestal niet de graadmeter voor de rest van de dag. In ieder geval was de lat niet hoog gelegd vandaag. Is ook wel eens rustgevend. Maar een kern van waarheid zat er wel in, namelijk in de zin dat elke spier in mijn lichaam zich om de beurt gigantisch aan het aanstellen was. Daarbij zat er volgens mij een gigantische moker zich op mijn hoofd uit te leven. En nu hoor ik jullie denken… aaah meneer heeft een kater. Niet aanstellen… maar ik heb gister niets gedronken… nou ja bijna niets, dus daar kan het echt niet aan liggen. Maar ik had dus een afspraak met de Dutchies op het strand ( het is hier namelijk al dik 20 graadjes) om 2 uur. Wat best een redelijke tijd was ware het niet dat ik wakker werd met het gevoel 3 dagen niet te hebben geslapen. Om half 6 ‘s avonds heb ik me uit pure elende maar mijn bed uit gesleept gewoon omdat ik zo’n gevoel had dat het toch wel tijd werd nu. Samen met Kevin even in Bar Amsterdam wat gegeten… en toen om 10 uur toch maar weer op huis aan omdat ik echt zo’n beetje in slaap viel op mijn bar kruk. Ben wel blij dat ik toch even buiten was geweest want het was weer genieten. Jullie merken dat ik in mijn wekelijkse reflectie begonnen ben bij het eind. Maar soms snap je pas aan het eind wat er aan het begin is gebeurd… dus ik denk ik geef jullie even een voorsprongetje. Hier komt de rest van de week.

 

het grootste probleem van de afgelopen weken is dat ik maar niet in slaap kan komen. Dus dat betekend dat je pas om 3 uur ‘s nachts slaapt en dan om 8 uur gewoon niet je bed uit kan komen… je blijft liggen en pas ‘s middags weer wakker wordt… waardoor je uiteraard ‘s nachts weer niet kan slapen… enzovoort… enzovoort. De afgelopen week stond dan ook in het teken van proberen te slapen… niet slapen… toch naar de les… ‘s middags slapen… teveel slapen… ‘s nacht niet slapen… toch naar de les… bla bla bla. Af en toe nog een training er tussen door. Mijn gemiddelde staat op 4 ongeveer… is nog best netjes toch?? Maar het was dus niet de meest bewust meegemaakte week. Donderdag avond voor het eerst naar de Shoko geweest. Een best gezellige avond gehad alleen om 2 uur echt volledig ingestort. Vrijdag was ook weer een dag om snel te vergeten. Moe, koppijn, misselijk… alle ingredienten voor een kutdag waren weer aangwezig. Me nog wel naar IKEA gesleept met Nienke… niet echt een succes. Wel nog de laatste dingetjes voor het appartement gekocht. Dus dat was ok. Vrijdag avond kwam Robby weer langs. Echt gezellig met die gozer. Hij en Kevin gingen stappen… ik bleef samen met wat gehuurde DVD’s heel erg verstandig thuis. Jammer alleen dat ze echt pas om half 12 weg gingen en toen de film pas aan ging en ik uiteindelijk toch niet zo vroeg naar bed ging. Coach Carter… best een goede film.

 

Gister gingen we met z’n allen gratis naar een nieuwe club. Zag er echt super uit!! Alleen nieuwe clubs zijn meestal niet de drukste clubs dus helaas waren er wat weinig peoples. De avond was wel aardig maar ik heb betere gekend in Barcelona. Het feit dat de klok een uur vooruit ging kwam echt als geroepen. Kon ik een uurtje eerder weg.. Mijn 86ste verjaardag was echt gezellig bij de weg!!

 

En toen waren we weer bij vandaag. Zoals je ziet niet echt de meest spannende week.. maar ja het kan niet altijd feest zijn. Morgen komt Lotti aan in Barcelona. Dat kan nog wel eens gezellig worden…

 

Mag ik u er dan nog misschien nog aan herinneren dat het laatste bericht van jullie kant 10 dagen geleden is geweest. Erg sfeerverlagend weer. Neem nou toch eens 5 minuten uit je leven om mij even te laten weten hoe het met jullie is daar… 2000 km verderop.

 

Een welgemeend Adios!!

 

Stefan